UGT, CCOO e CSIF denuncian a falta de iniciativas dos gobernos estatal e autonómicos para facer fronte ao que os sindicatos cualificaron como emerxencia ambiental, social e cidadá, debido a que cada vez é máis común que se produzan incendios que poñan en perigo ás poboacións. As organizacións sindicais analizan a situación actual cos datos que deixou o verán máis crítico en materia de incendios forestais desde 1994: hectáreas arrasadas, afección a poboacións e cidadanía, falecidos e accidentes.
O risco alto de Incendios Forestais finalizou na maioría da Comunidades Autónomas, así como para o Estado. Coincidindo con esta nova situación repítense os despedimentos indiscriminados no persoal de bombeiras e bombeiros forestais. Os recortes de efectivos sitúanse entre o 20 e o 70% nalgúns territorios. Estes datos fan patente a falta efectividade das medidas urxentes en materia de incendios forestais decretadas polo Goberno e a falta de iniciativa para promover cambios que dean a continuidade laboral necesaria para deter a deterioración ambiental e que se poidan realizar plans preventivos de defensa dos nosos bosques.
Ante un dos anos máis caluros desde que se teñen rexistros en 1961, AEMET no seu balance fala de que se superou en 0,4ºC ao que ata o de agora tiña o record; 2003. A temperatura medía por tanto situouse en 2.2ºC por encima da media 1981-2010. Ao que debe sumarse que os últimos 8 anos foron os máis caluros desde que se teñen rexistros, corroborando esa tendencia estable á alza e poñendo de manifesto o empeoramento climático.
Estas cifras de récord únense a un período tamén de marca en canto ao ano hidrolóxico, que comprende o período entre o 1 de outubro de 2021 e o 30 de setembro de 2022, que o catapultan ao segundo ano máis seco da serie histórica, só adiantado polo 2004-2005, e que lle converten no terceiro máis seco dos últimos 60 anos.
Lamentablemente, con esta ecuación e o cambio xeracional dos Incendios Forestais, moitas comunidades eximíronse das súas responsabilidade aludindo ao cambio climático e determinando os lumes que afectaban os seus territorios como “ingobernables” ou “inextinguibles” e outros tantos conceptos que se puideron escoitar de boca de números políticos que abrían telexornais ante a vaga de incendios forestais que arrasaban o noso territorio.
Nada máis lonxe da realidade, e falar tan banalmente de incendios de 6ª Xeración, só poñen de manifesto o seu escaso coñecemento, e falta de asunción competencial, posto que o devandito empeoramento climático só é un dos condicionantes que contribúen, pero que sen lugar a dúbida o cambio xeracional dos incendios forestais a esta 5ª xeración nos que estamos, e ás portas dos de 6ª, conlevan como maior expoñente o abandono e éxodo do medio rural, así como do medio natural e por tanto os nosos montes e bosques. Actualmente o aumento de superficie forestal crece desmesuradamente, pero ademais é que a que temos cárgase de combustible tanto vertical como horizontal pola falta de intervención nas nosas masas. Esa é a maior causa do ocorrido e o que seguirá ocorrendo en sucesivos anos en España, en Portugal, Italia, Grecia, Turquía… e non só nos países mediterráneos, senón en países centro europeos.
Accede ao BALANCE DA SITUACIÓN ACTUAL
