Novamente é 4 de maio, día internacional das e dos BOMBEIROS/AS FORESTAIS, no que conmemoramos a nosa profesión, e con iso os diversos vaivéns que sufrimos no colectivo, as loitas, as demandas, as reivindicacións…E desde o Sindicato Profesional de Bombeiras/ros Forestais de UGT Servizos Públicos temos a sensación de estar a asistir a un día que se repite constantemente, como aquela escena do espertador en “o día da marmota”.
Os traballos realizados por este sindicato cos grupos políticos para o desenvolvemento dun marco básico regulador para o colectivo pérdense en tempo, con intentos errados de PNL e PL en Congreso e Senado. Logo veu o acordo de Goberno entre o PSOE e Podemos, que deixaba clara a postura de crear unha Lei para Estatuto Básico que acabe dunha vez por todas coa falta de homoxeneización entre os diversas CC. AA., pero pasamos o ecuador da lexislatura e desde a Secretaría de Estado, co Ministerio de Transición Ecolóxica e Reto Demográfico á fronte, seguen encerellados en discusións cos territorios, que non acaban coas desigualdades entre os que nos dedicamos á Prevención, Detección e Extinción de Incendios Forestais e Apoio ás Continxencias no medio Natural e Rural. Seguen as Comunidades Autónomas campando ás súas anchas nun estado que non é capaz de tratar por igual aos seus profesionais. Eses que coidan do noso patrimonio natural, os que quitan neve das nosas estradas e pobos, sacan auga das casas nas inundacións, atopan ao noso seres queridos perdidos, colaboran en rescates de accidentados no monte, encargáronse na pandemia dos féretros e descontaminar infraestruturas, e como non, de apagar os Incendios Forestais que cada vez son maior en número, máis agresivos, máis virulentos, devoran máis hectáreas e arrebátannos a compañeiros, para levalos lonxe das súas familias para sempre.
O día da marmota repítese, como no último informe entregado a UGT pola Dirección Xeral de Ordenación da Seguridade Social, dependente da Secretaría de Estado S.S. e Pensións, que regula os Coeficientes Redutores e Idade de xubilación anticipada. Iso que o persoal de Bombeiras/ros Forestais ansían obter, e que a UGT solicitou no ano 2014, oito anos xa de espera!! Desde entón, esta organización cumpriu con todos tramítelos e informes requiridos, pero que primeiro un goberno do PP e agora de coalición PSOE/PODEMOS están a privarnos de ter, provocando que o proxecto de vida das Bombeiras/ros Forestais acúrtese, ou que simplemente non poidan acabar a súa vida laboral dignamente, coma se pódeno facer outros colectivos.
E seguimos, porque o espertador volve soar, e ano a ano as demandas por parte da Secretaria de Saúde Laboral de UGT sobre os accidentes que sufrimos polos riscos engadidos á nosa actividade, as exposicións ante substancias canceríxenas polo fume dos incendios forestais son absorbidas polos nosos pulmóns, determinándoo os números estudos e revisións que fai a inspección. Pero parece que o Ministerio e o seu observatorio de enfermidades profesionais e de enfermidades causada ou agravadas polo traballo, non moven ficha ante estes gravísimos feitos.
RINRINRIN!! E volve soar o mesmo día, coas mesmas demandas, coas mesmas reivindicacións: igualdade de formación en todas os CC. AA., tal como establecen os R.D. de 2011 e 2013 das cualificacións e certificacións profesionais, que hai que acabar coa temporalidade, frear a externalización dun Servizo Público como é este, establecer unha carteira de mínimos competenciais e funcións na emerxencia homoxéneos, renovar a persoais con novas convocatorias e reducir a interinidade… e un longo etcétera.
Por iso, desde o Sindicato Profesional de Bombeiros/as Forestais de UGT Servizos Públicos tomamos boa nota da falta de compromiso co noso colectivo, polo que instamos que as demandas sexan tidas en conta dunha vez por todas, ou quizá este verán o persoal de máis de 20.000 Bombeiras e Bombeiros Forestais poñamos os nosos pés nas rúas das cidades, e non no monte para que a cidadanía teña constancia de ata que punto están a xogar connosco e a que extremo nos están abocando os administradores autonómicos ou estatais dun servizo esencial para esta sociedade e o noso medio natural.
